Wat wilt u voor de branche betekenen?

Zelf kom ik uit een bakkersfamilie. Mijn overgrootvader had een bakkerij die mijn opa overnam. Hij verhuisde naar het ‘volgende dorp’, omdat zijn broer op die plek de bakkerij wilde voortzetten. Mijn vader nam samen met mijn oom de bakkerij in Oisterwijk over en ik was de enige gegadigde van mijn generatie. Voor de grap zeg ik wel eens dat ik in het meel verwekt ben… Het mooie vind ik dat ik alles geleerd heb - van mijn vader vooral - zoals het vroeger aangeleerd werd. Toen waren grondstoffen duur en was arbeid goedkoop. Tegenwoordig is het andersom. Daarom werd er in de loop van de vorige eeuw zoveel make-off en bake-off ontwikkeld. Echt jammer vind ik dat. Het ambacht gaat daardoor achteruit. Dat wil ik voorkomen omdat daardoor het vak minder leuk wordt; ik ken niemand die zegt dat hij of zij bakker wil worden om zakjes en pakjes open te maken. Kortom: het draait om kennisoverdracht van het pure ambacht. Daar gaat mijn hart sneller van kloppen en die passie draag ik graag over.

Hoe ziet u dat vertaald in de workshop voor ‘Puur voor de Bakker’? En wat heeft dit voor toegevoegde waarde voor de bakker?

In de workshop gaan we in op de nieuwe technieken. Onder andere technieken die straks in mijn documentaire te zien zijn. We staan stil bij wat we kunnen leren uit het buitenland, maar ook bij dingen die wij in Nederland op een bepaalde manier doen en waarvoor men in het buitenland veel respect heeft. Ik wil vooral graag inspireren, mensen net zo enthousiast maken voor wat ik gezien heb en voor welke keuzes ik gemaakt heb. In de branche moeten we met elkaar samenwerken om overeind te blijven. Mensen schijnen te denken dat het mij is komen aanwaaien. Niets is minder waar: we hebben hier keihard geknokt voor wat we bereikt hebben. Zelf heb ik altijd inspiratie gekregen van mensen die - ondanks zwarte sneeuw - hun bedrijf tot een succes hebben gemaakt door unieke keuzes te durven maken. Ik kan nog niet zeggen dat we alles op de rit hebben, maar ik voel dat het wel de goede kant op gaat. Dit mede door ook gewaagde beslissingen te maken. Op mijn beurt hoop ik het vak te promoten, ook straks in de documentaire, en bakkers te mogen inspireren.

Waarom een tv-programma over brood?

Omdat er zoveel over te vertellen valt dat je eigenlijk nooit uitgepraat raakt. Omdat het leeft. Brood verdient dezelfde status als wijn, bier, koffie en chocolade! Als we dat met dit programma voor elkaar krijgen, dan ben ik een tevreden vakman. Brood geeft ook een kijk in de cultuur van een streek, hoe de mensen vroeger leefden en hoe ze nu leven. Het verleden ligt immers vaak nog opgesloten in hoe we dingen nu doen, in gewoontes en dus ook in eetgewoontes. Dat laten we in de documentaire zien, net als gave en inspirerende ondernemers en (thuis)bakkers: een oude dame van boven de tachtig in Italië, een hippe bakker uit Duitsland die op zijn manier probeert brood hip te maken en een jong stel dat in Zweden op traditionele manier knäckebröd maakt. Dat is zo inspirerend! Als ik dat op de consument én op collega's kan overbrengen dan zijn we een stapje verder toch?