Jantiene Romijn begon 35 jaar geleden bij Sonneveld, direct nadat zij haar Schoevers opleiding had afgerond. Het avontuur begon voor Jantiene op de exportafdeling, waar zij twee jaar het team heeft versterkt. Toch voelde Jantiene zich meer aangetrokken tot de Nederlandse markt. Daarom heeft zij de overstap gemaakt naar de afdeling Customer Service waar ze tot de dag van vandaag werkzaam is. Jantiene is bij veel klanten bekend!
_w1700_h76_1.png){kind=small}
Jantiene heeft veel veranderingen meegemaakt binnen Sonneveld. ‘Vroeger hadden wij een belschema en belden wij de klanten en grossiers voor de orders, later deed de fax zijn intrede. Nu is alles geautomatiseerd! Vaak heb je alleen nog telefonisch contact bij afwijkende orders of bij nabestellingen’. Wat Jantiene overigens jammer vindt, omdat het persoonlijk contact met de klanten het werk juist zo leuk maakt. Sonneveld is een vernieuwend en innoverend bedrijf wat motiverend werkt voor de medewerkers, maar het leukste aan Sonneveld vindt Jantiene de collega’s en de klanten. Door de jaren heen heeft zij een goede band weten op te bouwen met klanten, wat haar werk persoonlijker en aangenamer maakt.
Jantiene is binnen het Customer Service team verantwoordelijk voor het gehele orderproces Nederland (van bestelling tot facturering). De klant staat centraal bij Jantiene, maar zij moet ook rekening houden met haar interne relaties (zoals planning en expeditie) om ervoor te zorgen dat de bakker op tijd en volgens bestelling beleverd wordt. ‘Dat is altijd een uitdaging.‘
Een leuke herinnering om te delen dateert uit september 2002. ‘tijdens de ‘Proson introductie-nacht’ was ik een weekje op vakantie naar Terschelling. Helaas kon ik dus niet meedoen met de nachtelijke uitrijactie samen met alle collega’s. Erg jammer, maar toen bedachten we dat ik natuurlijk wél de actie op Terschelling kon doen! En dus ging ik ook heel vroeg op pad met de Proson monsters om die af te geven bij de bakkers op het eiland. Er was één bakker zo verbaasd (omdat hij wist dat op dat tijdstip de eerste boot nog niet was aangekomen). Zijn verraste blik was erg grappig, dat vergeet je niet snel meer…’
